Urocze Miechowie - jesienny pejzaż

 Miechowicki zakątek przyrodniczy w otoczeniu lasu miechowickiego i fińskich domków 

Zbiornik Brandka urokliwy o każdej porze roku

 

Zima na fińskich Domkach ;)

 

Fińskie Domki w Miechowicach 

Krajobrazy miechowickiego lasu

 

Miechowickie uroczysko

 

Miechowice - Pogodna 5 dla wspomnienia

 Nie wiem czy ta budowla przynosi Miechowicom splendoru, ale niebawem straci się z miechowickiego krajobrazu. Wpisana budowla do ewidencji jako zabytek pozostanie jako wspomnienie dla tych, którzy ją znali i pamiętali. Wczesniej zamurowano okna i niektóre drzwi, aby nikt postronny nie miał możliwości wejścia do budynku. Niestety nie było to wystarczającym zabezpieczeniem przed złomiarzami i wandalami. 

 Kamienica przy ul. Pogodnej została wybudowana jako ,,familok" w stylu modernistycznym w pierwszych latach XX w. Kamienica  powstała z inicjatywy prywatnego przedsiębiorcy i takową pozostawała aż do zakończenia II Wojny Światowej. W wyniku zapotrzebowania ludzi do pracy w kopalni Miechowice resort górnictwa (władze PRL) stworzył bazę mieszkaniową dla osób, które by chciały pracować w KWK Miechowice wykorzystując substancje mieszkaniową, należącą wcześniej do niemieckich właścicieli. Natomiast dla repatriantów z Francji, Belgi i pozamiejscowych pracowników, wybudowano osiedle fińskich domków oraz hotele robotnicze.  DG - 1 ul. Racjonalizatorów,  Dom absolwenta ul. Racjonalizatorów, DG - 2 ul. Matki, obecnie Matki Ewy. Budynek powstał w roku 1930 i nosił nazwę Świętość Panu. W latach 90-tych w wyniku szkód górniczych został wyburzony. W miejscu tym pozostało tylko kilka starych drzew. Podobny los spotkał Dom Górnika nr. 1 Dzisiaj w tym miejscu stoją garaże. Pozostał jedynie budynek DG nr. 3, który został wybudowany w 70-tych latach, natomiast w latach 80 posłużył częściowo jako hotel dla pielęgniarek z resortu górnictwa. A z czasem wszystkie mieszkania przekazano górniczym rodzinom. Na początku lat 70-tch wybudowano jeszcze jeden 3 klatkowy blok, który służył jako hotel, a potem internat przyzakładowej szkoły górniczej przy kopalni Miechowice. Z chwilą likwidacji kopalni a zarazem szkoły górniczej DG - 4 (Dom Górnika nr. 4) zaczął popadać w ruinę. Co prawda był chroniony przez pracowników SRK, ale złomiarze wytrzebili wszystko co było możliwe. Najwięcej złomu było w podziemnych schronach. Budynek przez lata stał opuszczony, aż do czasu, kiedy SRK przekazała go za zobowiązania gminie Bytom. Ta ogłosiła przetarg na generalny remont  i w 2007 roku po remoncie budynek ten przekazano w administrowanie TBS Bytom. Od tamtej pory mieszkania są wynajmowane, ale budynek pozbawiony jest właściwego ogrzewania. Zrujnowanych schronów niestety nie wyremontowano, gdzie gromadzi się woda i wilgoć.     

Pogodna 5.    Przed wojną zwana jako ,,Byamten haus"

Początek i koniec KWK Miechowice

Bytom Miechowice - oficyna pałacowa rodu Thiele-Wincklerów z poł. XIX w

 Pałac zbudowany w latach 1812-1817 przez Ignacego Domesa dla córki Franciszki Areziny. W 1844 roku uległ zniszczeniu, odbudowany i poważnie rozbudowany w stylu neogotyckim dla Huberta von Thiele-Winklera w latach 1855-1857 wg projektu Noltebohma i Koeppena. W 1954 roku część ruin zamku została wysadzona.  W 1925 roku rodzina Thiele-Winklerów sprzedała pałac, natomiast wybudowała potężną rezydencję w Mosznej i tam zamieszkali aż do czasów II Wojny Światowej. 

Pałac miechowicki utrwalony w malarstwie jako akwarela przez śląskiego malarza Mirosława Ogińskiego  

Stan pałacu w latach  30-tych XX w. 

Miechowice - kolorowa droga Ronota

 

Skrzyżowanie szlaków spacerowych. Żółtego im. Z. Kleszczyńskiego oraz szlaku dydaktycznego  

Jesień nad Górnikiem

 W tej części Miechowic niewątpliwie stanowią swoistą atrakcję przyrodniczą, ale także krajobrazową. W tym rejonie jest to największy obszar wodny, złożony z kilku stawów. Wszystkich jest ich siedem. Niektórych prawie w ogóle nie widać. Jednym z nich jest stawik tuż za Rybaczówką, w którym można wyłowić sobie rybki przeznaczone na żywca. Łączna powierzchnia stawów wynosi ok.  (8 ha), dzierżawione są od Lasów Państwowych przez Stowarzyszenie Wędkarskie „Górnik Miechowice”.  Są one w rzeczywistości zalanymi zapadliskami po wydobyciu węgla pod ziemią. Jeszcze w latach 70-tych na części tego terenu były łąki. W latach 90-tych nawieziono łubku pokopalnianego jako odpadu i rozlewisko zostało przekształcone wtórnie na stawy, które obecnie użytkowane są głownie przez wędkarzy. Cały teren jest bardzo zadbany. Groble stawów wykorzystują spacerowicze na relaks. Na szczęście obowiązuje tu zakaz jady na rowerach. 

Jesień nad Różnym stawem w MOL

Las miechowicki wczesniej miał zupełnie inny charakter niż obecnie.  Był w przemyślany sposób zaprojektowany jako park, którego właścicielami była rodzina Tiele-Winckler. Były odpowiednio wyznaczone drogi i ścieżki rekreacyjne, stanowiące miejsca wypoczynku dla mieszkańców Miechowic i Rokitnicy. Sprowadzono wartościowe i egzotyczne rośliny jako atrakcje przyrodniczą. Niestety z tamtych czasów nie wiele się zachowało do teraz. 

Owszem, spotkamy piękne i dostojne buki, wejmutki, dęby, jodły, świerki, oraz wiele gatunków, które zostały sprowadzone z zagranicy. Z tamtych czasów przetrwało coś jeszcze. Otóż w 2003 roku podczas prac leśnych odkopano przypadkiem tzw. Źródło Różane i Ławę Różaną. Były to zapewne elementy założenia parkowego. Na kamiennej ławie jest napis „Rosen:Bank 1888”. Obiekty znajdują się w odległości kilkudziesięciu metrów od siebie w części lasu zwanej „Doliną Trzech Stawów”. Natomiast vis a vis zabudowań byłej leśniczówki napotkamy przy drodze tulipanowce amerykańskie. Pozostało ich zaledwie 3, ale od kilku lat staraniem leśniczego przy Drodze Ronota (Leśnictwo) sadzone są nowe osobniki, które nawet sie przyjęły. 

 

Miechowice - zaczarowany Park Ludowy

 

Brandka - wspomnienie lata

 

Miechowickie uroczysko i niezwykłe krajobrazy

 

Zabytkowy Plac Szpitalny, dawniej Valeska Platz